Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

tegulae N F

  • 1 tegulae

    tēgŭlae, ārum (less freq. and mostly poet., also in sing.: tēgŭla, ae; v. the foll.), f. [tego], tiles, roof-tiles, a tiled roof (class.; cf. imbrex).
    (α).
    Plur.:

    tempestas venit, confringit tegulas imbricesque,

    Plaut. Most. 1, 2, 28; so,

    with imbrices,

    id. Mil. 2, 6, 24;

    with tectum,

    id. Rud. prol. 78:

    heus, quid agis tu inquam in tegulis?

    id. Mil. 2, 2, 22; so,

    in tegulis,

    id. ib. 2, 2, 1; 2, 2, 5; 2, 3, 13;

    2, 3, 37: anguis per impluvium decidit de tegulis,

    Ter. Phorm. 4, 4, 26:

    per alienas tegulas Venisse,

    id. Eun. 3, 5, 40:

    per tegulas demitti,

    Cic. Phil. 2, 18, 45:

    demptis tegulis,

    id. Verr. 2, 3, 50, § 119:

    per scalas pervenisse in tegulas,

    Liv. 36, 37, 2:

    habitare sub tegulis,

    Suet. Gram. 9:

    columbaria qui in tegulis habent,

    Varr. R. R. 3, 7 fin.; Dig. 19, 1, 58; 39, 2, 24:

    TEGVLAS AENEAS AVRATAS D. S. D.,

    Inscr. Orell. 3272 et saep.—
    (β).
    Sing.:

    promitto tibi, si valebit, tegulam illum in Italiā nullam relicturum,

    not a tile, Cic. Att. 9, 7, 5:

    cum solem nondum prohibebat et imbrem Tegula,

    Ov. A. A. 2, 622; id. F. 6, 316; id. Ib. 304; Bibacul. ap. Suet. Gram. 11; Mart. 7, 36, 4; Juv. 3, 201 (but the true read., Sen. Ep. 12, 5, is regula, Haase).

    Lewis & Short latin dictionary > tegulae

  • 2 tegula

    tēgŭlae, ārum (less freq. and mostly poet., also in sing.: tēgŭla, ae; v. the foll.), f. [tego], tiles, roof-tiles, a tiled roof (class.; cf. imbrex).
    (α).
    Plur.:

    tempestas venit, confringit tegulas imbricesque,

    Plaut. Most. 1, 2, 28; so,

    with imbrices,

    id. Mil. 2, 6, 24;

    with tectum,

    id. Rud. prol. 78:

    heus, quid agis tu inquam in tegulis?

    id. Mil. 2, 2, 22; so,

    in tegulis,

    id. ib. 2, 2, 1; 2, 2, 5; 2, 3, 13;

    2, 3, 37: anguis per impluvium decidit de tegulis,

    Ter. Phorm. 4, 4, 26:

    per alienas tegulas Venisse,

    id. Eun. 3, 5, 40:

    per tegulas demitti,

    Cic. Phil. 2, 18, 45:

    demptis tegulis,

    id. Verr. 2, 3, 50, § 119:

    per scalas pervenisse in tegulas,

    Liv. 36, 37, 2:

    habitare sub tegulis,

    Suet. Gram. 9:

    columbaria qui in tegulis habent,

    Varr. R. R. 3, 7 fin.; Dig. 19, 1, 58; 39, 2, 24:

    TEGVLAS AENEAS AVRATAS D. S. D.,

    Inscr. Orell. 3272 et saep.—
    (β).
    Sing.:

    promitto tibi, si valebit, tegulam illum in Italiā nullam relicturum,

    not a tile, Cic. Att. 9, 7, 5:

    cum solem nondum prohibebat et imbrem Tegula,

    Ov. A. A. 2, 622; id. F. 6, 316; id. Ib. 304; Bibacul. ap. Suet. Gram. 11; Mart. 7, 36, 4; Juv. 3, 201 (but the true read., Sen. Ep. 12, 5, is regula, Haase).

    Lewis & Short latin dictionary > tegula

  • 3 тегулы

    Entomology: tegulae

    Универсальный русско-английский словарь > тегулы

  • 4 чешуйки

    1) Medicine: squama, squamosa
    3) Entomology: tegulae
    4) Oil: fish scales (извести или ржавчины, образующиеся на трубах или буровом снаряде)
    5) Perfume: scales
    6) Ecology: flakes

    Универсальный русско-английский словарь > чешуйки

  • 5 tēgula

        tēgula ae, f    a tile, roof-tile: tegulam in Italiā nullam relicturus, not a tile: prohibebat imbrem Tegula, O.: quem tegula sola tuetur A pluviā, Iu. — Esp., plur, a tiling, tiled roof: decidere de tegulis, T.: per tegulas demitti: per scalas pervenisse in tegulas, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > tēgula

  • 6 чешуйка

    flake, scale, ripple, ( pl -ta) ramentum, ( pl tegulae) tegula

    Русско-английский научно-технический словарь Масловского > чешуйка

  • 7 bipeda

    bĭpĕda, ae, f. [bis-pes], a tile or flagstone two feet long, for pavements (several times in Pall., elsewh. very rare), Pall. 1, 19, 1; 1, 40, 2 and 5; id. Mai, 11, 2 (twice); Inscr. Fabr. p. 511, 159 (cf. Vitr. 7, 1 fin.: tegulae bipedales).

    Lewis & Short latin dictionary > bipeda

  • 8 bipedale

    bĭpĕdālis, e, adj. [id.], two feet long, broad, or thick (class. in prose and poetry):

    fenestrae,

    Cato, R. R. 14, 2:

    trabes,

    two feet thick, Caes. B. G. 4, 17:

    materia,

    id. B. C. 2, 10: sol huic (Epicuro) bipedalis fortasse videtur, * Cic. Fin. 1, 6, 20: adulescentulus bipedali minor, * Suet. Aug. 43:

    tegulae,

    Vitr. 7, 1 fin.:

    modulus,

    Hor. S. 2, 3, 309:

    hiatus,

    Plin. 16, 12, 23, § 57:

    latitudo,

    Col. 8, 3, 7.—
    II.
    Subst.: bĭpĕdāle, is, n., a tile or flag-stone two feet long, Inscr. Fabr. p. 500, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > bipedale

  • 9 bipedalis

    bĭpĕdālis, e, adj. [id.], two feet long, broad, or thick (class. in prose and poetry):

    fenestrae,

    Cato, R. R. 14, 2:

    trabes,

    two feet thick, Caes. B. G. 4, 17:

    materia,

    id. B. C. 2, 10: sol huic (Epicuro) bipedalis fortasse videtur, * Cic. Fin. 1, 6, 20: adulescentulus bipedali minor, * Suet. Aug. 43:

    tegulae,

    Vitr. 7, 1 fin.:

    modulus,

    Hor. S. 2, 3, 309:

    hiatus,

    Plin. 16, 12, 23, § 57:

    latitudo,

    Col. 8, 3, 7.—
    II.
    Subst.: bĭpĕdāle, is, n., a tile or flag-stone two feet long, Inscr. Fabr. p. 500, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > bipedalis

  • 10 deliciaris

    dēlĭcĭāris, e, adj. [2. delicia], pertaining to a gutter: tegulae, Paul. ex Fest. p. 73, 2 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > deliciaris

  • 11 imbrex

    imbrex, ĭcis, f. (less freq. m., Plin. 17, 14, 24, § 114; Arn. 3, 107) [imber], a hollow tile, gutter-tile, pantile (used in roofs for the purpose of leading off the rain; cf.: tegula, operculum, tectorium).
    I.
    Lit.: tegulae vocatae, quod tegant aedes;

    et imbrices quod accipiant imbres,

    Isid. Orig. 19, 10:

    meas confregisti imbrices et tegulas,

    Plaut. Mil. 2, 6, 24; id. Most. 1, 2, 28; Sisenn. ap. Non. 125, 18; Plin. 36, 22, 44, § 159; Verg. G. 4, 296.—
    II.
    Transf., of things shaped like a pantile.
    A.
    A gutter, a trough for watering beasts, Col. 9, 13, 6; 2, 2, 9; Plin. 17, 14, 24, § 114; Cato, R. R. 21, 3.—
    B.
    A certain part of a hog (either the ear, sparerib, or womb), Mart. 2, 37, 2.—
    C.
    Imbrex narium, the partition (saeptum) in the nose, Arn. 3, 107.—
    D.

    Lewis & Short latin dictionary > imbrex

  • 12 puto

    pŭto, āvi, ātum, 1, v. a. [root pu, to cleanse; whence putus, puteus, purus, etc.], to clean, cleanse (in the lit. sense very rare; in the trop. very freq.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    vellus lavare ac putare,

    Varr. R. R. 2, 2, 18: pensa lana putata, Titin. ap. Non. 369, 22:

    dolia,

    Cato, R. R. 39, 1 dub. (al. picare): aurum quoque putatum dici solet, id est expurgatum, Paul. ex Fest. s. v. putus, p. 216 Müll.—
    B.
    In partic., to trim, prune, or lop trees or vines:

    vineas arboresque falce putare,

    Cato, R. R. 32 init.; 33, 1:

    vitem,

    Verg. G. 2, 407; Just. 43, 4, 2:

    parcendum vitibus et ideo anguste putandum,

    Col. 4, 24, 21; id. Arb. 10, 1; Pall. 3, 12, 1; cf.: putatae vites et arbores, quod decisis impedimentis remanerent purae, Paul. ex Fest. p. 216 Müll.; so, too, in the foll., the passage from Gell. 6, 5, 6:

    olivetum,

    Cato, R. R. 44:

    arborem latius, strictius,

    Pall. 1, 6:

    vineam,

    Vulg. Lev. 25, 3; id. Isa. 5, 6.—
    II.
    Trop., to clear up, set in order; to arrange, settle, adjust.
    A.
    In gen.: rationem or rationes, to hold a reckoning, reckon together, settle accounts:

    putare veteres dixerunt vacantia ex quāque re ac non necessaria aut etiam obstantia et aliena auferre et excidere, et, quod esset utile ac sine vitio videretur, relinquere. Sic namque arbores et vites et sic etiam rationes putari dictum,

    Gell. 6, 5, 6 sq.:

    vilicus rationem cum domino crebro putet,

    Cato, R. R. 5, 3:

    rationes,

    id. ib. 2, 5:

    putatur ratio cum argentario,

    Plaut. Aul. 3, 5, 52:

    rationes cum publicanis putare,

    Cic. Att. 4, 11, 1:

    ideo ratio putari dicitur in quā summa fit pura,

    Varr. L. L. 5, 9.—
    2.
    Transf.:

    quom eam mecum rationem puto,

    think over, consider, Plaut. Cas. 3, 2, 25.—
    B.
    In partic.
    1.
    To reckon, count, compute a thing:

    colliciares (tegulae) pro binis putabuntur,

    will be counted, Cato, R. R. 14, 4; cf.:

    si numerus militum potius quam legionum putatur,

    Tac. H. 3, 2.—
    2.
    Transf.
    a.
    To believe in, regard:

    id ipsum est deos non putare, quae ab iis significantur contemnere,

    Cic. Div. 1, 46, 104.—
    b.
    To reckon, value, estimate, esteem a thing as any thing (= aestimare):

    aliquid denariis quadringentis,

    Cic. Verr. 2, 4, 7, § 13:

    magni putare honores,

    id. Planc. 4, 11:

    cum unum te pluris quam omnes illos putem,

    id. Att. 12, 21, 5:

    parvi,

    Cat. 23, 25:

    tantique putat conubia nostra,

    Ov. M. 10, 618.—
    c.
    To reckon, deem, hold, consider, count, esteem, etc.:

    aliquem nihilo,

    Cic. Div. in Caecil. 7, 24: aliquid pro certo, Matius et Trebat. ap. Cic. Att. 9, 15, A fin.:

    pro nihilo,

    Cic. Mil. 24, 64:

    imperatorem aliquo in numero putare,

    id. Imp. Pomp. 13, 37.—With two acc.:

    turpem putat lituram,

    Hor. Ep. 2, 1, 167:

    id nil puto,

    Ter. Heaut. 5, 1, 27; id. Ad. 1, 2, 19; 5, 4, 4; Hor. Ep. 2, 1, 84; 2, 2, 54; id. C. 4, 11, 30:

    hominem prae se neminem,

    Cic. Rosc. Am. 46, 135.—
    d.
    To ponder, consider, reflect upon a thing:

    dum haec puto,

    Ter. Eun. 4, 2, 4:

    in quo primum illud debes putare,

    Cic. Planc. 4, 10:

    multa putans,

    Verg. A. 6, 332: cum aliquo argumentis, to consider or investigate maturely, to argue, Plaut. Am. 2, 1, 45.—
    e.
    Transf. (as the result of consideration), to judge, suppose, account, suspect, believe, think, imagine, etc. (cf.:

    arbitror, opinor, censeo): verbum quoque ipsum puto, quod declarandae sententiae nostrae causā dicimus, non signat profecto aliud, quam id agere nos in re dubiā obscurāque, ut decisis amputatisque falsis opinionibus, quod videatur esse verum et integrum et incorruptum, retineamus,

    Gell. 6, 5, 8:

    aliquis forsan me Putet non putare hoc verum,

    Ter. And. 5, 5, 1:

    recte putas,

    id. ib. 1, 1, 114:

    rem ipsam putasti,

    you have hit the precise point, id. Phorm. 4, 5, 6:

    nec committere, ut aliquando dicendum sit, Non putaram,

    I should not have imagined that, Cic. Off. 1, 23, 81; id. Ac. 2, 18, 56:

    Cyprus insula et Cappadociae regnum tecum de me loquentur, puto etiam regem Deiotarum,

    id. Fam. 15, 4, 15:

    noli putare, me maluisse, etc.,

    id. Att. 6, 1, 3; cf. id. ib. 3, 15, 7; id. Fam. 9, 16, 2; id. Att. 12, 18, 1; Caes. B. C. 2, 31:

    Numidae remorati dum in elephantis auxilium putant,

    Sall. J. 53, 3: stare putes;

    adeo procedunt tempora tarde,

    one would suppose, Ov. Tr. 5, 10, 5; id. H. 11, 85:

    acies mea videt aut videre putat,

    id. ib. 18, 32:

    hanc virtutem vestram ultra periculis obicere nimis grande vitae meae pretium puto,

    Tac. A. 2, 47; Nep. Paus. 3, 7.—Parenthetically, Cic. Att. 12, 49, 1; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 3, 3; Cic. Att. 8, 9, 4; 7, 8, 5; 9, 9, 3;

    10, 16, 3: atque intra, puto, septimas Calendas,

    Mart. 1, 100, 6.—Ironically, Ov. Am. 3, 7, 2:

    ut puto, deus fio,

    as I think, in my opinion, Suet. Vesp. 23 fin.; Ov. A. A. 1, 370: non, puto, repudiabis, etc., [p. 1496] I think, I suppose, Vat. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1. —With gen.:

    quaecumque sunt in omni mundo, deorum atque hominum putanda sunt,

    Cic. N. D. 2, 62, 154.—Elliptically, Cic. Fam. 15, 20, 1; cf. id. ib. 15, 4, 15; id. Fin. 5, 24, 76; Sen. Ep. 76, 11; Tac. Or. 33. —Hence, pŭtă, imper., suppose, for instance, for example, namely ( poet. and postAug.):

    Quinte, puta, aut Publi,

    Hor. S. 2, 5, 32:

    puta, tibi contigisse, ut oculos omnium effugias,

    Lact. 6, 24, 17:

    puta te servum esse communem,

    Sen. Contr. 3, 19, 4; 4, 25, 13; id. Clem. 1, 26, 2; id. Ben. 3, 41, 1; 5, 8, 6:

    si ille, puta, consul factus fuerit,

    Dig. 28, 5, 23:

    hoc, puta, non justum est,

    Pers. 4, 9; cf. Prisc. p. 1007 P.:

    ut puta (sometimes also written as one word, utputa),

    as for instance, as for example, Sen. Q. N. 2, 2, 3:

    ut puta novum crimen,

    Quint. 11, 3, 110; 7, 1, 14; Cels. 5, 26, 51 fin.; Sen. Ep. 47, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > puto

  • 13 rudis

    1.
    rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    terra (opp. restibilis),

    Varr. R. R. 1, 44, 2; so,

    terra,

    id. ib. 1, 27, 2:

    ager,

    Col. 3, 11, 1:

    campus,

    Verg. G. 2, 211:

    humus,

    Ov. M. 5, 646:

    rudis atque infecta materies,

    Petr. 114, 13; cf.:

    rudis indigestaque moles (Chaos),

    Ov. M. 1, 7:

    marmor,

    Quint. 2, 19, 3:

    saxum,

    id. 9, 4, 27; cf.:

    signa (de marmore coepto),

    Ov. M. 1, 406:

    aes (opp. signatum),

    Plin. 33, 3, 13:

    hasta,

    rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:

    novacula (with retusa),

    Petr. 94, 14:

    circumjectus parietum,

    Plin. 11, 51, 112, § 270:

    caementum,

    Tac. Or. 20 (with informes tegulae):

    lana,

    Ov. M. 6, 19:

    textum,

    rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,

    vestis,

    id. F. 4, 659:

    herba,

    wild, Mart. 2, 90, 8: cf.

    uva,

    unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —
    B.
    Poet., transf., young, new (cf. integer):

    illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;

    hence, also, Argo,

    Luc. 3, 193:

    agna,

    Mart. 9, 71, 6:

    filia,

    id. 7, 95, 8:

    dextram cruore regio imbuit,

    Sen. Troad. 217:

    pannas,

    new, Vulg. Matt. 9, 16. —
    II.
    Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).
    (α).
    Absol.:

    consilium,

    Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:

    forma ingenii impolita et plane rudis,

    Cic. Brut. 85, 294:

    incohata ac rudia,

    id. de Or. 1, 2, 5:

    quae rudia atque imperfecta adhuc erant,

    Quint. 3, 1, 7:

    rudia et incomposita,

    id. 9, 4, 17:

    vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,

    id. 11, 3, 32:

    modulatio,

    id. 1, 10, 16; cf.:

    modus (tibicinis),

    Ov. A. A. 1, 111:

    rude et Graecis intactum carmen,

    Hor. S. 1, 10, 66:

    stilus (with confusus),

    Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:

    animi,

    id. 1, 10, 9 (with agrestes);

    1, 1, 36: adhuc ingenia,

    id. 1, 2, 27; cf.

    ingenium,

    Hor. A. P. 410:

    rudis fuit vita priscorum et sine litteris,

    Plin. 18, 29, 69, § 284:

    saeculum,

    Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:

    anni,

    i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:

    adhuc aetas,

    id. ib. 4, 8:

    rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,

    Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:

    Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,

    id. 10, 1, 66:

    tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,

    Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:

    rudis ac stultus,

    id. 11, 3, 76:

    illi rudes homines primique,

    id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:

    illi rudes ac bellicosi,

    id. 1, 10, 20:

    nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,

    Hor. C. 3, 24, 54.—
    (β).
    With in and abl.:

    cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,

    Cic. Rep. 1, 8, 13:

    (oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,

    id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:

    rudis in re publicā,

    id. Phil. 6, 6, 17:

    in causā,

    id. Fam. 4, 1, 1:

    in jure civili,

    id. de Or. 1, 10, 40:

    in minoribus navigiis,

    id. ib. 1, 38, 174:

    omnino in nostris poëtis,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    sermo nullā in re,

    id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):

    Ennius ingenio maximus, arte rudis,

    Ov. Tr. 2, 424:

    arte,

    Stat. Th. 6, 437:

    studiis,

    Vell. 2, 73, 1.—
    (γ).
    With gen.:

    imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,

    Cic. Fl. 7, 16:

    dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,

    id. Balb. 20, 47:

    provinciae rudis,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    Graecarum litterarum,

    id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:

    rei militaris,

    Cic. Ac. 2, 1, 2:

    harum rerum,

    id. Verr. 2, 2, 35, § 87:

    artium,

    Liv. 1, 7:

    bonarum artium,

    Tac. A. 1, 3:

    facinorum,

    id. ib. 12, 51:

    agminum,

    Hor. C. 3, 2, 9:

    civilis belli,

    id. Ep. 2, 2, 47; cf.:

    bellorum (elephanti),

    Flor. 4, 2, 67:

    operum conjugiique,

    Ov. F. 4, 336:

    somni,

    i. e. sleepless, id. M. 7, 213:

    dicendi,

    Tac. A. 1, 29.—
    (δ).
    With ad (very rare):

    rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,

    Liv. 24, 48, 5:

    ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,

    id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:

    ad partus,

    Ov. H. 11, 48:

    ad mala,

    id. P. 3, 7, 18:

    rudes adhuc ad resistendum populos,

    Just. 1, 1, 5:

    rudis natio ad voluptates,

    Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—
    (ε).
    With dat. (very rare):

    fontes rudes puellis,

    i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—
    (ζ).
    With inf.:

    nec ferre rudis medicamina,

    Sil. 6, 90:

    Martem rudis versare,

    id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.
    2.
    rŭdis, is, f. ( abl. sing. rudi, Capitol. Opil. Macr. 4, 5), a slender stick or rod.
    I.
    To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:

    versato crebro duabus rudibus,

    Cato, R. R. 79; so,

    ferreae,

    Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—
    II.
    A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):

    (milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,

    Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:

    rudibus batuere,

    Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):

    tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?

    Cic. Phil. 2, 29, 74:

    acceptā rude,

    Juv. 6, 113:

    essedario rudem indulgere,

    Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:

    tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,

    i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:

    spectatum satis et donatum jam rude,

    Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):

    ergo sibi dabit ipse rudem,

    Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > rudis

  • 14 tegulicius

    tēgŭlĭcĭus, a, um, adj. [tegulae], covered with tiles:

    ATTEGIA,

    Inscr. Orell. 1396.

    Lewis & Short latin dictionary > tegulicius

См. также в других словарях:

  • TEGULAE — Cinyrae inventum, Agriopae filii, Plinio, l. 7. c. 56. quae cum primum rudi arte ex argilla fierent, Dibutades primus personas tegularum extremis imbricibus imposuit, quae inter initia prostypa vocavit. Postea idem ectypa fecit. Hinc et fastigia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Tegulae — Tegula  Cet article concerne la tuile plate romaine. Pour l aile d insecte, voir Tégula. a) tegula, b) imbrex …   Wikipédia en Français

  • Tegulae — Tegula Teg u*la, n.; pl. {Tegul[ae]}. [L., a tile, dim. fr. tegere to cover.] (Zo[ o]l.) A small appendage situated above the base of the wings of Hymenoptera and attached to the mesonotum. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ANIMATAE Tegulae — dicebantur Veterib. quae in modum canaliculi factae erant, et in imo ac summo spiramenta habebant, h. e. foramina. Vitruvius l. 7 c. 4. Deinde insuper animatae tegulae ab imo ad summum parietem sigantur, quarum interiores partes curiosius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Imbrex and tegula — The imbrex and tegula (plurals imbrices and tegulae) were overlapping roof tiles used in ancient Greek and Roman architecture as a waterproof and durable roof covering. They were made predominantly of fired clay, but also sometimes of marble,… …   Wikipedia

  • Carissa Aurelia — Saltar a navegación, búsqueda Columbarios de Carissa Aurelia. Carissa Aurelia es un yacimiento arqueológico situado entre los gaditanos términos municipales de Espera y Bornos, España, de época íbera y romana, con importantes rest …   Wikipedia Español

  • Ziegel — Ziegel, 1) ein künstlicher Stein, welcher aus Thon, Thonmergel od. Lehm geformt, an der Luft getrocknet u. dann meist gebrannt ist. An der Luft getrocknete, übrigens wie andere Z. aus Lehm geformte u. wegen der größeren Festigkeit mit… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Imbrex — Schema einer Dachdeckung mit Tegulae und Imbrices Tegula und Imbrex sind Formen antiker Dachziegel. Die Tegula ist ein rechteckiger, flacher Ziegel mit hochgezogenen Leisten an den beiden Längsseiten. Auf dem Dach stoßen die seitlichen Leisten… …   Deutsch Wikipedia

  • Tegula (Ziegel) — Schema einer Dachdeckung mit Tegulae und Imbrices Tegula und Imbrex sind Formen antiker Dachziegel. Die Tegula ist ein rechteckiger, flacher Ziegel mit hochgezogenen Leisten an den beiden Längsseiten. Auf dem Dach stoßen die seitlichen Leisten… …   Deutsch Wikipedia

  • Tegula mammata — es el nombre latino de una placa cerámica destinada a la construcción de cámaras de aire en los muros. Contenido 1 Etimología y variantes 2 Forma y disposición 3 Aplicaciones 4 …   Wikipedia Español

  • Tegula — Die Lage der Tegula (f) oberhalb des Vorderflügels (d) bei einem Vertreter der Erzwespen. Als Tegula (die, Pl. Tegulae) bezeichnet man bei Schmetterlingen, Hautflüglern und Zweiflüglern paarige, auf dem zweiten Thoraxsegment (Mesothorax)… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»